ارزیابی کیفیت آب های زیرزمینی برای شرب و کشاورزی در دشت قروه

پایش کیفی آب در فرایند تولید آب سالم ارزش اقتصادی داشته و عامل مهمی در کاهش هزینه های تولیدی و تصفیه آب محسوب می شود. در این مطالعه تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی ازنظر شرب (برمبنای روش شولر) و کشاورزی (برمبنای روش ویل کاکس) در دشت قروه در استان کردستان برمبنای داده های سالانه (1388 تا 1393) بررسی شد. بدین منظور ابتدا نقشه پارامتر های موثر در هر یک از روش‏های طبقه بندی کیفیت آب در سال 1397 با استفاده از روش کریجینگ برمبنای داده های 59 حلقه چاه تهیه شد. سپس از همپوشانی نقشه های به دست آمده نقشه نهایی کیفیت آب های زیرزمینی منطقه برای شرب و کشاورزی به دست آمد. با استفاده از آزمون آماری غیر پارامتریک (اسپیرمن) و شیب تخمین گر سن تغییرات کیفی در دوره بررسی شده ارزیابی شد. نتایج به دست آمده در مورد کیفیت آب های زیرزمینی ازنظر شرب و کشاورزی نشان داد که مساحت مناطق دارای کلاس های مناسب تر در حال کاهش و مساحت مناطق دارای کلاس های نامناسب در حال افزایش است. نتایج روش اسپیرمن نشان داد که کیفیت آب در ماه های پرآب و کم آب به ترتیب در 36 درصد داده ها از روند مثبت و 64 درصد داده ها روند منفی معنی داری را در سطح 95 درصد از خود نشان می دهند به طوری که کیفیت آب زیرزمینی در این ماه ها بهبودیافته است.