ردﻳﺎﺑﻲ آﻧﺘﻲﺑﻴﻮﺗﻴﻚ ﻓﻨﺎزﻳﻦ- 1-ﻛﺮﺑﻮﻛﺴﻴﻠﻴﻚ اﺳﻴﺪ در ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎسﻫﺎی ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ ﺟﺪاﺳﺎزی ﺷﺪه از رﻳﺰوﺳﻔﺮ ﮔﻨﺪم و ﺗﺎﺛﻴﺮآن در ﻛﻨﺘﺮل ﺑﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎﺧﻮرهﮔﻨﺪم

بیماری پاخورهگندم با عامل قارچی Gaeumannomyces graminis var. tritici یکی از مهمترین بیماریهای گندم در ایران به شمار می رود. به منظور کنترل بیولوژیکی این بیماری،130 جدایه سودوموناس فلورسنت از ریزوسفر گندم در نواحی مختلف استان خراسان جداسازی شد. برای انتخاب جدایه های سودوموناس فلورسنت با توانایی بازدارندگی از رشد قارچ، آزمون کشت متقابل باکتریها با قارچ Ggt در محیط کشت سیبزمینی دکستروزآگار و کینگ ب انجام شد. از این میان، 21 جدایه با قابلیت بازدارندگی بین 11/25-51/25 درصد به عنوان جدایه های برتر از نظر ممانعت از رشد قارچ Ggt انتخاب شدند. برای ردیابی ژن بیوسنتز آنتیبیوتیک فنازین-1-کربوکسیلیکاسید (PCA)، روش PCR با استفاده از پرایمرهای PCA2a و PCA3b انجام شد. نتایج نشان داد 12 جدایه از 21 جدایه انتخابشده حاوی ژن بیوسنتز آنتیبیوتیک PCA بودند. در آزمایشهای گلخانه ای نیز جدایه های تولیدکننده آنتیبیوتیک فنازین-1-کربوکسیلیکاسید، نسبت به سایرین از توانایی بیشتری در کنترل بیماری پاخورهگندم برخوردار بودند و شدت بیماری را 77-80 درصد کاهش دادند. با کاربرد این جدایه ها همچنین افزایش قابل ملاحظه ای در وزنتر ریشه و بخشهای هوایی گیاهان مشاهده شد. نتایج این تحقیق پیشنهاد میکند که احتمالا آنتیبیوتیک فنازین-1-کربوکسیلیکاسید تولیدشده توسط جدایه های سودوموناس فلورسنت، در کاهش بیماری پاخوره در گندم نقش دارد.