برنامه ریزی درازمدت تخصیص دارایی صندوق های بازنشستگی: کاربردی از برنامه ریزی سناریو مبنا

صندوق های بازنشستگی دولتی در ایران طی سال های آتی با بحران های جدی ای مواجه می شوند. این بحران ها می توانند ناشی از پیرتر شدن جمعیت، تجمیع بدهی های دولت، پیشی گرفتن تعداد مستمری بگیران از تعداد شاغلین، عدم مدیریت سرمایه گذاری کارآمد و نبود سیاست های سرمایه گذاری صحیح باشند. یکی از راه حل های مواجهه با این بحران، تخصیص علمی و درست دارایی های صندوق های بازنشستگی است. با توجه به راهبردی بودن این تصمیمات، در این پژوهش از برنامه ریزی سناریو مبنا به منظور شناسایی سناریوهای محتمل آتی پیش روی صندوق های بازنشستگی استفاده گردید. به منظور شناسایی مهم ترین عدم قطعیت های موجود و همچنین شناسایی سناریوها از ترکیبی از روش های دلفی فازی، ماتریس ویلسون و تحلیل ریخت شناسانه استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان می دهند که پنج سناریوی تورم نفتی، تورم ارزی، تورم غیرنفتی و اقتصاد مقاومتی محتمل ترین سناریوهای پیش رو است و صندوق های بازنشستگی بایستی با توجه به ویژگی های هریک از سناریوها بهترین تخصیص دارایی را انجام دهند. این پژوهش مسیری جدید را به منظور برنامه ریزی راهبردی و تخصیص دارایی صندوق های بازنشستگی پیشنهاد نموده است که می تواند مورد استفاده سیاستمداران و تصمیم سازان این حوزه قرار گیرد.