شناسایی و اولویت بندی معیارهای اثرگذار بر مسیر شغلی کارکنان دانشی با استفاده از مدل تحلیل شبکه ای فازی

یکی از مهمترین فرآیندهایی که در مدیریت منابع انسانی توجه چندانی به آن نشده است؛ موضوع مدیریت مسیر شغلی می باشد. همچنین، با توجه به عصر کنونی که عصر اقتصاد دانشی خوانده می شود؛ دانش و کارکنان دانشی اهمیتی دوچندان یافته اند. بنابراین، مساله مورد بررسی در این پژوهش، تعیین اهمیت معیارهای موثر بر مسیر شغلی کارکنان دانشی در دو گروه پژوهشگری و مدیریتی است؛ از این رو، هدف اصلی پژوهش حاضر، اولویت بندی عوامل موثر بر مسیر شغلی کارکنان دانشی پژوهشگاه صنعت نفت است. برای اولویت بندی عوامل موثر بر مسیر شغلی در این پژوهش از مدل تحلیل شبکه ای فازی با رویکرد برنامه ریزی غیرخطی استفاده شده است. استفاده از این روش در مقایسه با سایر روش های اولویت بندی، به دلیل داشتن مفروضاتی است که با شرایط واقعی تصمیم گیری هم خوانی بیشتری دارد. در این پژوهش، 6 عامل به عنوان عوامل موثر بر مدیریت مسیر شغلی کارکنان دانشی شناسایی شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد که در میان شش معیار اصلی مورد بررسی در دو گروه کارکنان دانشی ترتیب تاثیرگذاری معیارها بر مسیر شغلی همانند بوده است. شایستگی های اختصاصی دارای بیشترین اهمیت در مسیر شغلی کارکنان دانشی هر دو گروه بوده است و پس از آن به ترتیب؛ معیار ارزیابی عملکرد، ویژگی های مزیت ساز؛ دوره های آموزشی؛ سابقه کاری و تحصیلات قرار دارند.