بررسی اثر توام ورمی کمپوست و سوپرجاذب بر عملکرد کمی و کیفی لوبیا چشم بلبلی (.Vigna unguiculata L) تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر توام ورمی کمپوست و سوپرجاذب بر عملکرد کمی و کیفی لوبیا چشم بلبلی تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال زراعی 1396 در شهرستان خرمشهر به صورت کرت-های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در دو سطح (65 و 130) میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A در کرت های اصلی و اثر توام کود آلی ورمی کمپوست و سوپرجاذب در چهار سطح (عدم کاربرد کود (شاهد)، 5 تن در هکتار ورمی کمپوست + 75 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب، 5 تن در هکتار ورمی کمپوست + 100 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب، 5 تن در هکتار ورمی کمپوست) در کرت های فرعی بودند. نتایج نشان که تنش خشکی تاثیر معنی داری بر صفات عملکرد دانه، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام و عملکرد پروتئین داشت. هم چنین اثر توام کود آلی ورمی کمپوست و سوپرجاذب به طور معنی داری عملکرد دانه و عملکرد پروتئین را تحت تاثیر قرار داد. بیشترین عملکرد دانه با میانگین 207.32 گرم در مترمربع از تیمار 5 تن در هکتار ورمی کمپوست + 100 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب (که با تیمار 5 تن در هکتار ورمی کمپوست + 75 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب تفاوت معنی داری نداشت) و کمترین با میانگین 174.26 گرم در مترمربع از تیمار عدم کاربرد کود بدست آمد. برهمکنش تنش خشکی و اثر توام کود بیولوژیکی ورمی کمپوست تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه داشت. بیشترین عملکرد دانه با میانگین 225.29 کیلوگرم در هکتار از تیمار آبیاری پس از 65 میلی متر تبخیر از تشتک و 5 تن در هکتار ورمی کمپوست + 75 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب حاصل شد. در نهایت می توان چنین گفت که استفاده از سوپرجاذب و ورمی-کمپوست علاوه بر افزایش در عملکرد کمی و کیفی لوبیا چشم بلبلی، می تواند نقش به سزایی جهت صرفه جویی در آب آبیاری ایفا کند.