نقش استراتژیک تعهد عاطفی در رابطه بین سرمایه روان شناختی و نگه داشت منابع انسانی کارکنان وزارت ورزش عراق

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی تعهد عاطفی در رابطه بین سرمایه روان شناختی و نگه داشت کارکنان وزارت ورزش عراق است. این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی است. جامعه آماری پژوهش تمامی کارمندان وزارت ورزش در سال 1397 بودند. برای گزینش نمونه آماری با استفاده از روش تصادفی، با توجه به جدول کرجسی و مورگان، 300 نفر از 1286 کارمند انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007)، پرسشنامه سنجش تعهد عاطفی آلن و می یر (1991) و نگه داشت منابع کینت و همکاران (2009) استفاده شد. روایی (محتوا، همگرا و واگرا) و پایایی (بار عاملی، ضریب پایایی مرکب، ضریب آلفای کرونباخ) پرسشنامه ها حاکی از آن بود که ابزارهای اندازه گیری از روایی و پایایی خوبی برخوردارند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها به وسیله نرم افزار SMART-PLS و با استفاده از آماره آزمون t و ضرایب مسیر  (β) نشان داد که سرمایه روان شناختی بر نگه داشت منابع تاثیر معنادار و ضعیف و بر تعهد عاطفی کارکنان وزارت ورزش عراق، تاثیر قوی و معنا داری دارد و تعهد عاطفی می تواند نقش میانجی گری را در رابطه بین سرمایه روان شناختی و نگه داشت کارکنان ایفا کند. در نهایت با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت که در وزارت ورزش عراق نیاز به تقویت سرمایه روان شناختی مدیران و کارکنان وجود دارد تا بتوان برای پیشبرد اهداف و نگهداری کارکنان به موفقیت رسید.