اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر رفتارهای سازشی و ناهماهنگی شناختی نوجوانان دختر دچار اختلال نافرمانی مقابله ای

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر رفتارهای سازشی و ناهماهنگی شناختی نوجوانان دختر دچار اختلال نافرمانی مقابله ای انجام شده است.  روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی گروه های ناهمسان با پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول است که به اختلال نافرمانی مقابله ای مبتلا می باشند. تعداد 40 نوجوان که بر اساس پرسشنامه علایم مرضی کودکان (CSI-4)، ابتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای در آنها تایید شده بود به روش در دسترس انتخاب شده و دو گروه آزمایش و کنترل جی گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس DARQ (برانگیختگی ناهماهنگی و کاهش ناهماهنگی شناختی) هارمون-جونز و  مقیاس رفتار سازشی لمبرت و همکاران استفاده شده است. گروه آزمایش به صورت گروهی و طی 10 جلسه 90 دقیقه ای در برنامه آموزشی شرکت کردند و برنامه آموزشی توسط محقق اجرا شد.  برای تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس استفاده شده است. یافته های به دست مده نشان می دهد آموزش ذهن آگاهی موجب بهبود رفتارهای سازشی افراد نمونه شده و برانگیختگی آنها را کاهش می دهد. اما تاثیر معناداری بر ناهماهنگی شناختی نداشته است.