نیاز آموزشی کشاورزان شهرستان دشتی در تولید گوجه فرنگی ارگانیک

این پژوهش با هدف تعیین نیاز آموزشی کشاورزان در مرحله های گونه گون کاشت، داشت و برداشت گوجه فرنگی ارگانیک به انجام رسید. دیدمان تحقیق از نظر ماهیت موضوع کمی بوده، نوع تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوهی گردآوری داده ها میدانی بود. جامعه ی آماری شامل 31 تن کارشناس و 550 تن از گوجه فرنگی کاران شهرستان دشتی بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب و استفاده از فرمول کوکران، شمار 226 کشاورز به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن توسط نظرخواهی از اعضای هییت علمی دانشگاه و کارشناسان جهاد کشاورزی، و روایی همگرا از طریق محاسبه ی CR=0.81 و AVE=0.73 تایید شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از نرم افزار R و محاسبه ی ضریب تتای ترتیبی برای بخش های مختلف پرسشنامه (82/0 -75/0 Ө=) به دست آمد. پردازش نیازهای آموزشی بر مبنای مدل بوریچ صورت گرفت و مهم ترین نیازهای تولید محصول ارگانیک مشخص شدند. بر این اساس، مدیریت صحیح خاک و آماده سازی زمین زیر کشت، شناسایی و از بین بردن محل های تکثیر و زمستان گذرانی آفت ها، و کاشت رقم های جدید محصول که به آفت ها و بیماری ها مقاوم هستند، از مهم ترین نیازهای آموزشی در هر دو گروه کشاورزان و کارشناسان شناسایی شدند. توافق سنجی بین دیدگاه این دو گروه، با استفاده از آزمون من ویت نی صورت گرفت و یافته ها نشان دادند که این دو گروه در مورد بیشتر نیازهای آموزشی دیدگاه یکسانی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون ترتیبی برای بررسی نقش متغیرهای اثرگذار بر نیازهای آموزشی، نشان داد که از بین متغیرهای پژوهش، تنها سه متغیر میزان تحصیلات، میزان عملکرد محصول و سطح زیر کشت بر احتمال برآورد نیازهای آموزشی گوجه فرنگی کاران تاثیر داشته اند. بدین ترتیب هر چه سطح تحصیل کشاورزان و عملکرد محصول گوجه فرنگی آنان بیشتر باشد، احساس نیاز آموزشی در آنها بالاتر است.