بررسی نقش سرمایه روانشناختی و مولفه های آن بر بهره وری کارکنان

هدف از تحقیق حاضر مطالعه نقش سرمایه روانشناختی و مولفه های آن بر بهره وری کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی می باشد.

پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. 140 نفر به روش تصادفی از بین کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران (2007) و بهره وری نیروی انسانی هرسی وگلد اسمیت (1980) استفاده شد. پایایی پرسشنامه سرمایه روانشناختی 77/0 و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی 88/0 از طریق آلفای کرونباخ برآورد شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد.

نتایج تحقیق نشان داد که بین بهرهوری و سرمایه روانشناختی ارتباط معنی داری وجود دارد (615/0= rو001/0=p). بین همه مولفه های سرمایه روانشناختی با بهره وری کارکنان ارتباط معنی داری وجود دارد. مولفه امیدواری با میزان (411/0=r و 001/0=p) بیشترین ضریب همبستگی را با بهره وری در بین کل مولفه های سرمایه روانشناختی دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه بیانگر این است که مولفه های سرمایه روانشناختی قدرت تبیین کنندگی حدود 37 درصد از واریانس بهره وری کارکنان را دارد.

با توجه به رابطه معنی داری خودکارآمدی، امیدواری، خوش بینی کارکنان و بهره وری پیشنهاد می گردد که سازمان ها در رابطه با ذهنیت خودکارآمدی کارکنان با استفاده از مشاوران و روانشناسان در سطح سازمان توجه نموده و امیدواری کارکنان را تقویت نمایند و آنان را به آینده با توجه به تلاش و کوشش امیدوار نمایند.