سنجش ظرفیت ایجاد رونق اقتصادی در مناطق 9گانه آمایش سرزمین در ایران

ارزش افزوده بخش های مختلف اقتصادی، یکی از شاخص های مهم اقتصادی است که نشان دهنده بهره گیری از ظرفیت منابع انسانی و طبیعی متناسب با هر منطقه در جهت رشد اقتصادی و تولید آن است. از این رو هدف تحقیق حاضر، دستیابی به مزیت های نسبی هر منطقه از طریق رتبه بندی ارزش افزوده ایجاد شده فعالیت های اقتصادی مختلف است. بنابراین، در ابتدا با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی به وزن دهی هر یکی از 15 زیر بخش اقتصادی پرداخته، سپس به منظور دستیابی به نتایج، با استفاده داده های موجود در مرکز آمار و با استفاده از روش تاپسیس تحلیل صورت گرفته است. نتایج تحقیق (با ارزش افزوده نفت و گاز) نشان داد که منطقه 4 (اصفهان، چهارمحال و بختیاری، خوزستان) با کسب ضریب 0/6326 در رتبه ی اول قرار گرفت و منطقه 3 (ایلام، کرمانشاه، لرستان، همدان) با ضریب 0/0652 در جایگاه آخر قرار گرفته است. همچنان بدون ارزش افزوده نفت و گاز منطقه 8 (سیستان و بلوچستان، کرمان، هرمزگان، یزد) با کسب ضریب 0/5746 در رتبه ی اول قرار گرفته و منطقه 9 (خراسان جنوبی، خراسان رضوی، خراسان شمالی) با ضریب 0/1071 در جایگاه آخر قرار گرفته است. به علاوه، نتایج به دست آمده از روش تاپسیس در رابطه به استان های کشور ایران با در نظر گرفتن ارزش افروده نفت و گاز نشان می دهد که استان خوزستان در رتبه ی اول قرار گرفته و در مقابل استان خراسان شمالی در رتبه آخر قرار گرفته است. همچنان بدون ارزش افزوده نفت و گاز، استان تهران در جایگاه اول و در مقابل استان ایلام در جایگاه آخر قرار گرفته اند.