بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رژیم حسی در تعدیل حس لامسه کودکان اتیستیک

کودکان اتیستیک دارای آشفتگی های حسی به ویژه نبود تعدیل در حس لامسه با چالش های بسیاری مواجه می شوند؛ لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رژیم حسی بر تعدیل حس لامسه کودکان دارای اختلال طیف اتیسم شهر تهران انجام شد.

روش بررسی: 

روش این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و آزمون پیگیری بود. از جامعه آماری تمامی کودکان 7تا12ساله انجمن اتیسم شهرتهران، 20 نفر با استفاده از روش دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (10 نفر) و گروه گواه (10 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 17 جلسه 45تا60دقیقه ای مداخلات بازی درمانی مبتنی بر رژیم حسی را دریافت کرد و گروه گواه در لیست انتظار باقی ماند. گردآوری داده ها براساس پرسشنامه حسی (دان، 1997) انجام پذیرفت. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 0٫01 تجزیه وتحلیل شدند.

یافته ها: 

بلافاصله بعد از پایان مداخله و یک ونیم ماه بعد از مداخله تفاوت آماری معنا داری در میانگین نمره تعدیل حس لامسه دو گروه وجود داشت (0٫001>p). نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که تغییرات میانگین تعدیل حس لامسه در طول زمان متفاوت و اثر متقابل گروه و زمان درباره حس لامسه معنادار است (0٫001>p).

نتیجه گیری: 

باتوجه به یافته های پژوهش حاضر و اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رژیم حسی بر تعدیل حس لامسه کودکان اتیستیک، استفاده از روش مذکور به متخصصان و درمانگران در این زمینه توصیه می شود.