اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب ناشی از تعارضات زناشویی زنان درگیر خشونت خانگی

خشونت علیه زنان معضل مهم اجتماعی است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب ناشی از تعارضات زناشویی زنان درگیر خشونت خانگی انجام شد.

روش بررسی: 

این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا، آزمایشی بود و در قالب طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق تمامی زنان درگیر خشونت خانگی مراجعه کننده به درمانگاه های دولتی شهر بابل در سال 1396 بودند. روش نمونه گیری به طور تصادفی ساده بود. سپس سی نفر از زنان واجد شرایط انتخاب شده و به صورت جایگزینی تصادفی در یک گروه آزمایش (پانزده نفر) و یک گروه گواه (پانزده نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه های اضطراب بک و همکارانش (1990) و تعارضات زناشویی ثنایی ذاکر و همکاران (1387) به کار رفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات پژوهش با نرم افزار آماری SPSS انجام پذیرفت. همچنین از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. 

یافته ها: 

نتایج نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته است اضطراب ناشی از تعارضات زناشویی را به طور معناداری کاهش دهد (0٫001>p).

نتیجه گیری: 

باتوجه به اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب ناشی از تعارضات زناشویی زنان درگیر خشونت خانگی، توصیه می شود از تمرین های ذهن آگاهی و بودن در زمان حال و ریلکسیشن برای کاهش اضطراب افراد درگیر خشونت استفاده شود.