اعتبارسنجی شاخص های نوآوری در دانشگاه های ایران بر اساس شاخص های نوآوری دانشگاه های جهان

نوآوری یکی از مولفه های اصلی و مهم برای پیشرفت هر کشوری است و ازآنجایی که نوآوربودن دانشگاه ها می تواند باعث اصلی پیشرفت و توسعه شود بسیار ضروی است تا بتوان دانشگاه های نوآور را با استفاده از شاخص های مناسب شناسایی کرد؛ بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر پژوهش اعتبارسنجی شاخص های نوآوری در دانشگاه های ایران بر اساس شاخص های نوآوری دانشگاه های جهان می باشد.

روش شناسی: 

این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است که با رویکرد علم سنجی انجام شده است. روش این پژوهش اسنادی و پیمایشی است که با بهره گیری از تکنیک دلفی و تشکیل پنل خبرگان انجام شده است؛ پنل خبرگان شامل 10 نفر از اعضای هییت علمی دانشگاه های دولتی و متخصصان علم سنجی بودند که بر اساس تمایل و در دسترس بودن به منظور استفاده از اطلاعات آنها به صورت هدفمند انتخاب شدند. باید اشاره کرد پرسشنامه بخش دلفی در دو دور به منظور تعیین اعتبار شاخص های ارزیابی نوآوری دانشگاه های ایران از دیدگاه متخصصان انجام شد. در بخش روش اسنادی، جامعه آماری را متون و منابع چاپی و الکترونیکی مربوط به شاخص های ارزیابی نوآوری دانشگاه ها در پایگاه های سنجش علم داخل و خارج از کشور تشکیل داد. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز پژوهش از چک لیست و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار اکسل نسخه 16 و اس پی اس اس نسخه 25 استفاده شده است.

یافته ها: 

یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان داد برای ارزیابی دانشگاه های نوآور در ایران شاخص مشخص و مدونی وجود ندارد. همچنین مشخص شد که در سطح جهان 63 شاخص برای ارزیابی دانشگاه های نوآور وجود دارد. از بین 63 شاخص شناسایی شده، بر اساس دیدگاه متخصصان 18 شاخص به منظور شاخص های ارزیابی دانشگاه های نوآور در ایران شناسایی و پیشنهاد شد. بر اساس شاخص های پراکندگی متغیر اعتبار شاخص های دانشگاه های نوآور به طور متوسط با انحراف معیار 52/0 درصد از میانگین جامعه فاصله داشت. میزان مطابقت شاخص های ارزیابی دانشگاه های ایران با شاخص های ارزیابی دانشگاه های نوآور در سطح جهان 0.56 درصد بود.

نتیجه گیری: 

بسیار لازم و ضروری است که در ایران نیز شاخص های مشخص و مدون برای ارزیابی و سنجش دانشگاه های نوآور در سطح کشور تدوین شود تا بتوان روی نقاط قوت دانشگاه ها از بعد نوآوری تاکید کرد. شاخص های ارزیابی دانشگاه های ایران که میزان مطابقت آن با شاخص های ارزیابی دانشگاه های نوآور جهان 0.56 درصد بود نشان دهنده این است که این میزان مطابقت بسیار ضعیف است و باید روی شاخص های نوآوری دانشگاه ها بیش از پیش تمرکز کرد.