شیوع داغدیدگی آسیب زا و برخی عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهرستان ایرانشهر

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع داغدیدگی آسیب‎ زا و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان متوسطه شهرستان ایرانشهرانجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه‎ی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان ایرانشهر در سال تحصیلی 97-96 بود (1500N=). تعداد 500 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به سیاهه آثار سوگ هوگان پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های خی دو، کولموگروف-اسمیرنف با کاربرد نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته های بدست آمده نشان داد که از 500 دانش آموز، 106 نفر (2/21 درصد) نمره ای بالاتر از نمره برش به دست آوردند. نتایج آزمون خی دو نشان داد که شیوع داغدیدگی در دانش آموزان رشته انسانی بیشتر است. به علاوه شیوع داغدیدگی در افرادی که پدرشان را از دست داده اند، بیشتر است. نتایج آزمون کولموگروف-اسمیرنوف نیز نشان داد که بین مدت زمان فوت دو گروه داغدیده و غیر داغدیده (001/0>p)،  تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به اینکه داغدیدگی آسیب زا می‎تواند منجر به مشکلات جدی در حوزه‏ های مختلف شود، درک دقیق از میزان شیوع آن، می تواند به متخصصان سلامت روان کمک نماید تا به افراد داغدیده در بهبود یافتن از سوگ یاری رسانند.