هویت به ‏مثابه فرآیند معناسازی در سیاست خارجی عربستان براساس نظریه ی کاستلز

هدف پژوهش حاضر، واکاوی کاربرد هویت در سیاست خارجی عربستان است. پژوهش بر این فرض استوار است که عربستان با استفاده از «هویت مشروعیت‏بخش»، «هویت مقاومت» و «هویت برنامه‏دار»، سیاست خارجی خود را دنبال کرده است. چارچوب نظری پژوهش براساس نظریه هویتی ایمانویل کاستلز، برای تحلیل سیاست خارجی عربستان می باشد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که عربستان سیاست خارجی خود را با استفاده از مفاهیم تکفیر، رجوع به گذشته، نهاد دینی برگرفته از آیین وهابیت، ساختار پادشاهی عربستان، موقعیت ژیوپلتیک و مبارزه با کانون های انقلابی در منطقه، دنبال کرده است. در این راستا تلاش این کشور از بدو تاسیس تاکنون در سیاست خارجی، حمایت مالی و تسلیحاتی از گروه های تکفیری می باشد.