سیمای زن در خمسه نظامی (با نگاهی به فرهنگ و ادب کردی)

نگرشمتفاوت نظامی برخلاف شعرای زمانه خود به شخصیت زن می تواند از نکات بارز آثارش به حساب آید. او زن را در خصوصیات مردپسند محدود نکرده بلکه لایق اعطای مسوولیت های مهم در سطح اجتماعی می دانست و برای زن نه پایین تر از مردان که جایگاهی والا متصور بود تا با بروز خصلت های متعالی خویش بر تصور عامه مبنی برضعف جنسیتی خط بطلان کشد. نظامی اندیشه و تفکرات زن را ارج می نهد و همین تفکر بیانگر نگرش روشن و عالی اوست که در کمتر شاعری می توان یافت. در این مقاله، توجه نظامی به زن و به عبارتی «زن مداری» در آثارش بررسی می شود و مجموعه خصایص برتر زن آرمانی در شعر وی با استناد به مثنوی های پنج گانه او، خصوصا خسرو و شیرین، لیلی و مجنون و هفت پیکر، ارایه می گردد در مسیر این بررسی نیز نیم نگاهی به ادبیات و فرهنگ کردی و جایگاه زن در ادبیات کردی خواهد شد.