بازکاوی نقش و جایگاه آموزش در مدیریت بحران های زیستی

زیست گاه انسان از اوان شکل گیری تاکنون با بحران های زیادی مواجه بوده است. این موضوع اهمیت مدیریت بحران و راهبردهای آن را مطرح می کند. در این میان یکی از ابزارهای اساسی مدیریت بحران، آموزش می باشد لذا هدف پژوهش حاضر بازکاوی نقش و جایگاه آموزش در مدیریت بحران های زیستی است.

این مطالعه به روش مروری نظام مند به کندوکاو در قلمرو مدیریت بحران و آموزش پرداخته است. گردآوری داده ها با استفاده از کلیدواژه های آموزش، بحران، مدیریت بحران، نقش آموزش در مدیریت بحران، Education, Crisis, Crisis Management, The Role of Education in Crisis Management در پایگاه های اطلاعاتی؛ مگیران، انسانی، نورمگز، سیلیویکا، Google Scholar، Science direct، Sage، Eric در بازه زمانی (1379-1399) (2000-2020) انجام گرفت و پس از استخراج 110 منبع پس از بررسی اولیه مقالات، نهایت 58 منبع مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته های این مطالعه، در شش بخش ارایه شده است شامل واژه شناسی مفاهیم؛ سنخ شناسی و نوع شناسی مفاهیم؛  دیرینه شناسی مفهوم مدیریت بحران در ایران، بازکاوی نقش آموزش در مدیریت بحران، متدولوژی های آموزش در شرایط بحرانی و در آخرین حلقه بازنمایی تجارب کشورها از نقش آموزش در مدیریت بحران توام با درس آموزه های برای ایران بیان شده است.

یافته های این مطالعه نشان می دهد، آموزش از گذرگاه های متفاوت نقش اساسی را در کنترل و مدیریت بحران ایفا می کند. بنابراین گسترش این نوع آموزش ها باید مورد توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان قرار گیرد و توجه بیشتری به نقش آموزش شود چراکه در حال حاضر کشور با بحران های مختلفی مواجه اند لذا آموزش یک راهبرد اساسی در کنترل و مدیریت این بحران ها می باشد.