پیش نگری و پس نگری در مواجهه با شیوع بیماری کووید 19

با توجه به اینکه ما انسان ها هیچیک شبیه هم نیستیم و تنوع ادراک داریم در شرایط مختلف آینده های متفاوتی برای خود تصور می کنیم. تنوع در زندگی و فاصله گرفتن از روزمرگی شاید بزرگترین دغدغه بشر باشد که تمام افسردگی و سرخوردگی انسان ها در قرن 21 از این عامل مهم نشات می گیرد. رخدادهای مختلف اجتماعی از قبیل سیل، زلزله، بیماری و مواردی از این دست در گاهی اوقات باعث غافلگیری ما می شود. جوامعی که هوشیارانه برای آینده خود تصوراتی دارند و تلاش می کنند به تصاویر خود نسبت به آینده جامع عمل بپوشانند هیچگاه دچار روزمرگی نخواهند شد. ما باید در مواجهه با آینده های جدید و تغییرات ژرف آن بشکلی چند وجهی توجه داشته باشیم و با شناخت این وجوه و آگاه بودن نسبت به آن ها خود را برای آینده آماده سازیم و بکوشیم در ساخت آینده خود سهیم و دخیل باشیم. بیماری کووید 19 را شاید بتوان جدیدترین رویدا جامعه بشری بدانیم که تمام انسان های جهان را بشکلی تحت تاثیر قرار داد. این بیماری موجب شد جوامع حتی در برهه ای از زمان ها تصمیم گیری هایی را که قبلا آزموده نشده بودند یکباره اتخاذ کنند که در پاره ای اوقات نتایج بس خطرناک تر ار ویروس کرونا را برای آن ها بدنبال داشت و دارد. وقتی اجماع و خرد جمعی روی اقدامات صورت نگیرد انتظاری بیش از این نیز از تصمیمات یکباره نمی رود. در نوشته پیش روی، نگارنده تلاش خواهد کرد با روش مطالعه مستندات حاضر و با رویکردی تفسیری به اکتشاف و معرفی راه کارهایی مناسب برای شناخت عدم قطعیت هایی می شود که توجه نداشتن به آن ها باعث غافلگیری ما نسبت به آینده خواهد شد. آینده پژوهی مبتنی بر پیش-نگری و پس نگری در شرایط خاصی همچون دوره کرونا موجب ارایه راهکارهای ارزنده و قابل توجه در مواجهه با شیوع کووید 19 یا وقایعی از این دست خواهد شد که مورد نظر نگارنده است.