بررسی نگرش و کنترل رفتاری درک شده نسبت به کاهش استعمال قلیان در زنان

استعمال قلیان بطور چشمگیری در میان خانواده ها، جوانان و نوجوانان و به خصوص زنان  رو به افزایش است و به عنوان یک چالش جدید بهداشت عمومی در نظر گرفته شده است. هدف این مطالعه بررسی متغیرهای  نگرش و  کنترل رفتاری درک شده  نسبت به کاهش استعمال قلیان در زنان بالای 15 سال شهر بندرعباس می باشد

مواد و روش ها:

 در این مطالعه نیمه تجربی،  128زن بالای 15 سال که روزانه حداقل یکبار قلیان استعمال می کردند به روش خوشه ای انتخاب شدند و به دوگروه مداخله و کنترل (هر گروه 64 نفر) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه روا و پایا شده بر مبنای سازه های تیوری رفتار برنامه ریزی شده و اطلاعات دموگرافی، جمع آوری گردید. مداخله آموزشی برای گروه آزمون در 4 جلسه آموزشی اجرا شد و 2 ماه پس از مداخله دو گروه پیگیری شدند. در نهایت اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری t مستقل، t زوجی، آزمون کای دو مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اختلاف معنی داری در نمره نگرش و کنترل رفتاری درک شده در گروه مداخله بعد از اجرای مداخله آموزشی وجود دارد و مداخله آموزشی موثر بوده است (0/05>P). به علاوه، تعداد دفعات مصرف قلیان در بین زنان گروه مداخله به طور معنی داری بعد از انجام مداخله آموزشی نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود(0/05>P).

اجرای برنامه آموزشی که بر اساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده صورت گرفت حاکی از تاثیر مثبت برنامه آموزشی بر نگرش و کنترل رفتاری درک شده و در نهایت کاهش استعمال قلیان  می باشد.