تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی باور سلامت و ساختار حمایت اجتماعی بر رفتارهای خودمراقبتی دوران بارداری

رفتارهای خودمراقبتی در دوران بارداری، می تواند در کاهش پیامدهای نامطلوب بارداری موثر باشد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل تلفیقی الگوی باور سلامت با سازه حمایت اجتماعی بر رفتارهای خودمراقبتی دوران بارداری می باشد.

مواد و روش ها:

 پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که در میان 90 نفر از زنان باردار شکم اول شهر ایرانشهر درسال 1396 انجام شد. نمونه ها به روش تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه آزمون(45نفر) و کنترل(45نفر) تقسیم شدند. برای گروه آزمون 5 جلسه آموزشی برگزار گردید و در گروه کنترل مداخله انجام نشد. 6 ماه بعد از مداخله آموزشی، پرسشنامه توسط هر دو گروه تکمیل شد.داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های تی مستقل، تی زوجی و کای اسکویر مورد تحلیل قرار گرفتند.  

یافته ها: 

نتایج نشان داد میانگین نمرات مادران باردار در ساختارهای  حساسیت درک شده 1/74(±0/17) ، شدت درک-شده 4/55(±0/05)، منافع درک شده 0/63(±0/05)، خودکارآمدی 3/67(±0/41)، سازه حمایت اجتماعی 5/13(±0/63) و رفتارهای خودمراقبتی 3/15(±0/38) در گروه آزمون افزایش معنی داری نشان داد(0/001>p). در مقایسه وزن هنگام تولد، بین گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله آموزشی، اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (0/36=P).

تلفیق الگوی باور سلامت و ساختار حمایت اجتماعی می تواند به عنوان چارچوبی مناسب برای طراحی و اجرای مداخلات آموزشی با هدف ارتقاء رفتارهای خودمراقبتی زنان باردار و وزن هنگام تولد استفاده گردد.