بررسی عصمت انبیا از منظر ابن تیمیه نتایج و آثار

بحث عصمت انبیا از جمله موضوعاتی است که مباحث زیادی را در میان فرقه های اسلامی به وجود آورده است. تمام فرق اسلامی در عصمت انبیا پس از بعثت، اتفاق نظر دارند؛ اما در عصمت انبیا پیش از بعثت اختلاف است. ابن تیمیه عصمت انبیا را منحصر به دریافت ، حفظ و ابلاغ وحی می کند؛ به این معنا که قایل به عصمت مطلق انبیا پیش و پس از بعثت نیست و فرقی بین نبی اکرم و سایر انبیا نمی گذارد. در این مقاله در پی یافتن این مسئله هستیم که اگر ابن تیمیه خود را پیرو سنت می داند و از نظر او، قول، فعل و تقریر پیامبر حجت است، اولا تا چه اندازه پایبند به سنت است و ثانیا دیدگاه او نتایج و آثاری دارد که باید ملتزم به آن شود؛ مانند عدم حجیت مطلق سنت، انکار جاودانگی سنت و سنت ستیزی؛ ثالثا چگونه دیدگاهش را با این چالش جمع می کند که اگر پیامبران، علی الاطلاق معصوم نباشند، اطمینانی به سخنان آنها باقی نمی ماند و فایده بعثت از بین می رود.