توکل و نقش آن در پیشگیری از جرم (با تکیه بر مثنوی مولوی)
پیامبران و اولیای الهی تلاش می کنند انسان را از هر گونه تباهی، فساد و گمراهی نجات دهند. آنها به انسانها می آموزند که راه رهایی از گمراهی، کجروی، جرم و گناه چیست و چگونه می توان با دوری از آنها به یک زندگی آرام و سعادتمندانه دست یافت. در تحقیق حاضر تلاش بر این است که نشان داده شود توکل به عنوان یکی از آموزه های عارفان، از دیدگاه مولانا، عارف بزرگ چه تاثیری در پیشگیری از جرم و کجروی دارد؟
روش تحقیق، توصیفی -تحلیلی است. با روش تحلیل محتوا به تفسیر یافته ها پرداخته شده است. اطلاعات مورد نیاز این مطالعه از طریق کتابخانه جمع آوری شد.
به اعتقاد مولانا، منشاء بسیاری از گرفتاریها و گناهان انسان، حرص و طمع، ایمان نداشتن به روزی دهی خداوند و نیز نداشتن قناعت است. توکل به خداوند متعال به عنوان کسی که آگاه به احوال بندگان است و روزی آنها را خود متقبل شده است، باعث می شود انسان به آرامش دست یافته، به آنچه با تلاش و کوشش از سوی خداوند دریافت می دارد، راضی و خشنود باشد.
توکل ، مثنوی مولوی ، جرم ، پیشگیری ، قناعت
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.