مطالعه پدیدارشناختی جرایم اخلاقی در تجربه زیسته زنان معتاد (تهران 1397)

اعتیاد زنان اغلب پیامدهای غیراخلاقی دارد. هدف این تحقیق، مطالعه تجربه زیسته زنان معتاد در ارتکاب جرایم اخلاقی در شهر تهران است.

در این پژوهش از روش پدیدارشناسی و تکنیک مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته و با مشارکت کنندگان شامل زنان معتاد در حال ترک در یکی از کمپ های شهر تهران و یا دستگیر شده در پلیس امنیت اخلاقی به تعداد 12 نفر استفاده شده است. تحلیل یافته ها، تماتیک و بر اساس کدگذاری مشتمل بر 36 مفهوم و 11 مقوله و 6 تم انجام شد.

«گسستگی روابط خانواده و ازدواج نامناسب در خانواده های نابسامان، ویژگی های فردی و روحی، فقر، هم نشینان ناباب در خانواده و دوستان» زمینه های اصلی اعتیاد زنان است. درک و تصویر ذهنی آنان از وضعیت کنونی زندگی خود، استیصال و درماندگی و نابودی زندگی و جوانی خود است و کورسویی از امید برای ترک و بازگشت به زندگی سالم دارند.  پیامد اعتیاد، از دست دادن خانواده و طرد، بی پناهی، سرگردانی و کارتن خوابی است.

راهبرد این زنان به اجبار همسر یا خشونت جنسی متعرضان، یا به اختیار خود برای به دست آوردن پول و تامین مواد مصرفی، ارتکاب روابط نامشروع و منافی عفت است. آموزش مهارت های زندگی در مدرسه و دانشگاه ها، تامین امکانات و پایگاه های مناسب برای ترک اعتیاد، حمایت های دولتی و مردمی برای بازگشت دوباره این زنان پیشنهاد می شود.