اثر محلول پاشی اسید هیومیک و اسید فولیک بر بهبود ویژگی های بازارپسندی گل مریم(Polianthes tuberosa)

گل مریم از مهم ترین گل های شاخه بریده در ایران و جهان به شمار می رود.با توجه به این که تغذیه در رشد، نمو و کیفیت گیاهان زینتی از اهمیت زیادی برخوردار است،این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سطوح مختلف اسید هیومیک و اسید فولیک بر عملکرد، صفات کمی و کیفی گل مریم(.Polianthes tuberosa L) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در محوطه دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. اسید هیومیک و اسید فولیک در چهار سطح (صفر، 50، 100، 150 میلی گرم در لیتر) مصرف گردید. محلول پاشی در سه نوبت 30، 50 و 70 روز پس از کشت صورت گرفت. در این آزمایش، طول سنبله، طول و قطر ساقه، وزن تر اندام هوایی، تعداد گلچه، تعداد و سطح برگ، زمان ظهور گل، تعداد سوخک تولید شده، عمق توسعه ریشه، درصد نیتروژن، فسفر و پتاسیم، عمر گلجایی و کلروفیل کل اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که کاربرد اسید هیومیک باعث افزایش معنی دار صفات اندازه گیری شده،به جز تعداد برگ و زمان ظهور گل شد.با افزایش مصرف اسید هیومیک تا 150 میلی گرم در لیتر میزان کلروفیل کل برگ،52درصد افزایش یافت که با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت.محلول پاشی اسید هیومیک و اسید فولیک باعث افزایش نیتروژن، فسفر و پتاسیم در برگ ها شد و بیشترین میزان تحت تاثیر غلظت 150میلی گرم در لیتر به دست آمد. براساس نتایج این مطالعه، تیمار 150 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک و اسید فولیک بیشترین تاثیر را بر افزایش صفات کمی و کیفی گل مریم داشت.