بررسی رابطه پایداری اجتماعی و امنیت در محلات سنتی و سکونتگاه های غیررسمی (مطالعه موردی: محله جولان و حصار همدان)

امنیت یکی از نیازهای بنیادین بشر و پیش زمینه یک اجتماع سالم می باشد. در این میان یکی از عواملی که می تواند در دست یابی افراد و گروه های مختلف به منافع عمومی، نظیر امنیت و احساس آن در محیط های شهری موثر باشد عوامل پایداری اجتماعی است. هدف از این پژوهش بررسی نقش پایداری در امنیت محلات شهری و همچنین سنجش عوامل اثرگذار پایداری اجتماعی و امنیت در دو محله جولان (محله سنتی) و حصار (سکونتگاه غیر رسمی) از دیدگاه ساکنین محلات می باشد.

روش تحقیق:

 در پ‍ژوهش حاضر از روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و از شیوه های مرور متون، منابع و اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه ای و همچنین از روش تحقیق موردی و شیوه تحقیق مشاهده در بستر مطالعات میدانی و از ابزار پرسش نامه بهره گرفته شده است. جامعه آماری دو گروه از ساکنین محلات هستند . در این مطالعه از نمونه گیری خوشه ای و کوکران استفاده شده است. همچنین به توجه به اهداف و سوال های تحقیق در این پژوهش جهت محاسبه و تحلیل مقدار بارهای عاملی و ضریب همبستگی بین مولفه ها و شاخص ها از نرم افزارهای SPSS  و LISREL استفاده است.  

یافته های تحقیق حاکی از تاثیر معنادار پایداری اجتماعی - فرهنگی بر امنیت محلات مورد مطالعه می باشد. در این دو محله مولفه پایداری ارتباط مستقیم و علی با مولفه امنیت دارد، به طوری که با افزایش پایداری اجتماعی امنیت نیز در محلات افزایش می یابد. در حقیقت می توان  نتیجه را چنین ذکر کرد که محله پایدارتر برابر است با محله ایمن تر.