طراحی مدل پارادایمی روش های یاددهی -یادگیری مبتنی بر عدالت آموزشی در آموزش عالی ایران

آموزش عالی از مهم ترین مکان هایی هست که در ترویج عدالت و آموزش آن، نقش مهمی ایفا می کند. عدالت در آموزش از ابعاد گوناگون قابل بررسی است،از جمله این ابعاد، عدالت در روش های تدریس و فرصتهای یادگیری مناسب است.اگر روش تدریس به نحوی باشد،که صرفا تعدادی از یادگیرنده ها فعال باشند،یا برای افراد محدودی امکان فعالیت و پیگیری مسایل باشد،این روش تدریس، ناعادلانه و غیر انسانی است.این پژوهش با هدف طراحی الگوی روش های تدریس مبتنی بر عدالت آموزشی در آموزش عالی انجام شد.روش پژوهش از جمله پژوهش های ترکیبی بود که در دو مرحله کیفی و کمی اجرا گردید. بخش کیفی،با استفاده از روش گراندد تیوری و بخش کمی با استفاده از روش توصیفی پیمایشی انجام شده است.مشارکت کنندگان در بخش کیفی،تمامی متخصصان حوزه برنامه درسی و تعلیم و تربیت بودندکه با استفاده از تکنیک نمونه گیری هدفمند و اشباع نظری، با 13 نفر از مطلعان کلیدی مصاحبه به عمل آمد.جامعه آماری در بخش کمی، کلیه اساتید علوم تربیتی در سراسر کشور بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 390 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای تحلیل داده های کیفی از نرم افزار MAXQDA 12 و برای تحلیل داده های کمی جهت تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری از نرم افزار LISREL استفاده گردید. نتایج تحلیل داده ها،طی سه مرحله،کدگذاری باز،کدگذاری محوری وکدگذاری گزینشی به مفاهیم مجزا تفکیک شدندو در این راستا 43 کد به دست آمد.این مقاله،یافته های مطالعه را در چارچوب مدل پارادایمی شامل:شرایط علی7(مقوله)،پدیده محوری(استفاده از روش فعال وتعاملی)،استراتژیها13(مقوله)،زمینه3(مقوله)،شرایط مداخله گر3(مقوله) و پیامدها17(مقوله)تحلیل کرده است.