ساخت و بررسی روایی و پایایی پرسشنامهی تشخیص علایم اختلال دوقطبی

به منظور سنجش علایم اختلال بیماران دوقطبی و ساخت پرسشنامه ای در این زمینه، این مطالعه بر روی 108 نفر که از دو گروه نمونه (53 نفر شرکت کننده ی غیر بالینی ) و (55 نفر شرکت کننده ی دارای اختلال دو قطبی) که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند انجام شد.

به منظور بررسی پایایی این پرسشنامه ی 74 سوالی از روش همسانی درونی و ثبات زمانی استفاده شد. همچنین تحلیل عاملی و بررسی روایی محتوایی، سازه و همگرای پرسشنامه ی تشخیص علایم اختلال دوقطبی نیز مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها:

 ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب  91/0 (55 = N، در نمونه دو قطبی) و 83/0 (53 = N، در نمونه غیر بالینی) 05/0> P بود که نشان از همسانی درونی مناسب این ابزار داشت. همچنین برای بررسی ثبات زمانی پرسشنامه  35 شرکت کننده (ترکیبی از هر دو گروه غیر بالینی و گروه مبتلایان به اختلال دو قطبی) به طور تصادفی از بین 108 شرکت کننده انتخاب شده و پرسشنامه را برای مرتبه ی دوم و هفت هفته بعد از اولین باری که پر کرده بودند ، تکمیل کردند. ضریب همبستگی نمرات کل پرسشنامه بین مرتبه ی اول و مرتبه ی دوم 91/0 = r، 01/0> P بود، که حاکی از ثبات بسیار خوب این پرسشنامه است. روایی همگرای این پرسشنامه با پرسشنامه ی مشکلات شغلی بیماران دوقطبی بررسی شد و همبستگی نمره ی کل پرسشنامه ی مشکلات شغلی بیماران دوقطبی با نمره کل پرسشنامه ی تشخیص علایم اختلال دوقطبی در نمونه ی غیر بالینی و نمونه ی دو قطبی به ترتیب (66 = r، 01/0> P، 53 = N) و (66 = r، 01/0> P، 53 = N) می باشد. در بررسی عاملی پرسشنامه با استفاده از چرخش واریمکس هشت خرده مقیاس استخراج شد که شامل: مشکلات ارتباطی، رنجوری، تغییرطلبی، بی ثباتی، بیقراری، سرخوشی، مشکل در ادراک مساله و افکار افسرده وار می باشند.

پرسشنامه ی تشخیص علایم اختلال دوقطبی یک پرسشنامه ی روا و پایا برای سنجش تشخیص علایم اختلال بیماران دوقطبی است.