رابطه فرسودگی شغلی ، تحمل پریشانی و ابعاد فراهیجان در کارکنان پزشکی قانونی مشهد

پیشرفت هر سازمانی وابسته به  برخورداری از نیروی انسانی سالم و کارآمد است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه  فرسودگی شغلی ، تحمل پریشانی و ابعاد فراهیجان در کارکنان پزشکی قانونی بود .

این مطالعه از نوع پژوهش های توصیفی تحلیلی بود که  بین کارکنان پزشکی قانونی مشهد در سال 1399 انجام شد که با روش نمونه گیری در دسترس 45 نفر مورد بررسی قرار گرفتند . برای جمع آوری اطلاعات از  پرسش نامه های دموگرافی و  فرسودگی شغلی مزلاچ و پرسش نامه تحمل پریشانی سیموند و کاهر و پرسش نامه فراشناخت و فراهیجان مثبت بیر و مونته آ استفاده شد   پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها در نرم افزار 21 SPSS-مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.. برای آزمون نرمال بودن داده ها از آزمون کولوموگراف-اسمیرنوف استفاده شد. سطح معنی داری تمامی آزمونها 0.05 در نظر گرفته شد.

میانگین نمره خستگی عاطفی (55/1±67/2) ، مسخ شخصیت (59/1±52/1) و ناکارامدی شخصی (19/1±92/2) بود که بیانگر فرسودگی متوسط در خستگی عاطفی و فرسودگی بالا در نقصان تحقق شخصی بود .  بین متغیر های فرسودگی شغلی ، تحمل پریشانی و ابعاد فراهیجان رابطه ی معنادار وجود داشت.

  با توجه به تاثیر فرسودگی شغلی در عملکرد شغلی، خانو ادگی و فردی و نیز  ارتباط آن با تحمل پریشانی و ابعاد فراهیجان اهمیت کاهش عوامل تنش زا محیطی به وسیله ی سازماندهی عوامل شغلی همچنین آموزش مهارتهای روانشناختی باید مورد توجه قرار بگیرد .