نقش مطبوعات دوره قاجار در ارتقای جایگاه خلیج فارس به عضو رئیسه در پیکره ایران (با تاکید بر روزنامه های حبل‎المتین، حکمت، چهره نما و جنوب)

خلیج فارس، به عنوان راه دریایی ایران به جهان و بالعکس، در بیشتر ایام تاریخ، تحت حاکمیت سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایران بوده است. این حاکمیت نتیجه طبیعی و منطقی اقدام بزرگ ترین کشور واقع در سواحل شمالی خلیج فارس در دفاع از موجودیت و امنیت خود به شمار می آمده است که به صورت بلامعارض در بیشتر دوره های تاریخی، جریان داشته است. با ظهور استعمار و ورود قدرت های استعمارگر اروپایی؛ پرتغال، اسپانیا، هلند و انگلیس به خلیج فارس، حاکمیت ایران در خلیج فارس معارض پیدا کرد و ایران را با یکی از بزرگ ترین مسایل دوران جدید روبه رو ساخت. تداوم این امر به کاهش قدرت ایران و تثبیت بیش از پیش قدرت انگلستان، و سرانجام بلامنازع شدن قدرت این کشور در سرتاسر خلیج فارس در عصر قاجاریه منجر شد. با حمله انگلستان به سواحل ایران و تصرف بوشهر در جریان جنگ هرات، معارضه با حاکمیت ایران در خلیج فارس و ایران زدایی از این آبراهه بزرگ به اوج رسید. از این پس واکنش و تلاش های گسترده ایرانیان برای حفظ حاکمیت در خلیج فارس و ارتقای جایگاه آن در ذهنیت ایرانیان از مجرای تولید مفاهیم، معانی و انگاره های متناسب با دوران جدید در قالب گفتار جدید خلیج فارس شناسی آغاز شد. یافته های این تحقیق، بر اساس ترکیبی از روش  علی  عقلانی، نشان می دهد که مطبوعات دوره قاجاریه اصلی ترین نقش را در ارتقای جایگاه خلیج فارس از منطقه ای طبیعی به «عضو رییسه پیکره ایران» در قالب گفتار جدید خلیج فارس شناسی بر عهده داشته اند.