تحلیل کارایی شهرستان های استان خوزستان از لحاظ شاخص های شهر سالم با استفاده از تحلیل پوششی داده ها (DEA)

با توجه به فرآیند افزایشی جمعیت، بخصوص جمعیت شهرنشین در جهان و افزایش فزاینده آلودگی های ناشی از آن، ضرورت انجام مدیریت و برنامه ریزی شهری بر اساس شاخص های رویکردهایی مانند رویکرد شهر سالم اجتناب ناپذیر می نماید. هدف این مقاله تحلیل کارایی و رتبه بندی  شاخص های شهر سالم از طریق 36 شاخص (اقتصادی - اجتماعی، خدمات بهداشتی، زیست محیطی و مراقب بهداشتی) است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع تحقیق کاربردی- توسعه ای است. برای تجزیه تحلیل داده ها از فن برنامه ریزی خطی ناپارامتریک تحلیل پوششی داده ها، روش کارایی متقاطع، مدل آنتروپی شانون و نرم افزار Dea slover استفاده شده است. محدوده جغرافیایی این پژوهش استان خوزستان و جامعه آماری آن 22 شهرستان طبق سرشماری سال 1395 می باشد. نتایج حاصله از این پژوهش نشان می دهد از لحاظ کارایی نسبی شهرستان اهواز به دلیل مرکزیت استان و برخورداری از امکانات و خدمات زیرساختی و بهداشتی با یک فاصله نسبی زیاد با بیشترین میزان کارایی و سطح عملکرد عالی در رتبه اول را به خود اختصاص داده بود و شهرستان های دزفول، شوش، خرمشهر، شوشتر، آبادان، مسجد سلیمان و بهبهان به عنوان شهرستان های نیمه کارا انتخاب شدند.  و در نهایت می توان نتیجه گیری کرد که از نظر برخورداری از شاخص های شهر سالم اکثر شهرستان های استان ناکارا (64 درصد) می باشند.