ارزیابی اخلاق حرفه ای تدریس استاد از دیدگاه دانشجویان پزشکی و داروسازی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران

از آنجایی که آموزش یک حرفه است و زیر بنای توسعه پایدار انسانی است، رعایت اخلاق حرفه ای در تدریس و آموزش از سوی اساتید منجر به تحقق اهداف آموزشی در دانشگاه ها خواهد شد. از این رو مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اخلاق حرفه ای تدریس استاد از دیدگاه دانشجویان پزشکی و داروسازی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران صورت گرفت.

مطالعه حاضر توصیفی-مقطعی است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانشجویان دوره دکتری حرفه ای پزشکی و داروسازی ورودی سال تحصیلی 99-98 بود که 118 نفر به عنوان نمونه آماری بصورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اخلاق حرفه ای تدریس استاد در قالب 6 مولفه و 48 گویه بود. مقیاس نمره دهی گویه ها بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت از یک تا پنج بوده است. داده ها با کمک نرم افزار آماری SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون تی تک گروهی و تی مستقل) قرار گرفت.

نمره کل اخلاق حرفه ای تدریس اساتید از دیدگاه دانشجویان 63/0 ± 59/3 بود و بین دیدگاه دانشجویان دختر (61/0 ± 65/3) و پسر (65/0 ± 50/3) اختلاف معناداری (231/0 =p) مشاهده نگردید. بالاترین امتیاز از دیدگاه دانشجویان پزشکی و داروسازی به مولفه ویژگی های شخصیتی استاد و کمترین نمره به مولفه شناخت یادگیرنده اختصاص یافت.

نمره میانگین کل به دست آمده اخلاق حرفه ای تدریس اساتید در دو دانشکده اگرچه در سطح متوسط و نسبتا مطلوب بوده است اما با وضعیت مطلوب که بالاتر از 67/3 است و استاندارد (نمره 5) هنوز فاصله دارد و نیاز به برنامه ریزی بیشتری از سوی برنامه ریزان آموزشی در جهت ارتقای سطح وضعیت اخلاق حرفه ای تدریس اساتید دارد.