اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر انعطاف پذیری شناختی و فراخنای حافظه بیماران مبتلا به اختلال صرع لوب گیجگاهی

صرعیک بیماری نورولوژیکی و مزمن می باشد که دستگاه عصبی مرکزی را درگیر می کند. این اختلال تاثیرات منفی بر توانایی های شناختی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر انعطاف پذیری شناختی و فراخنای حافظه بیماران مبتلا به اختلال صرع لوب گیجگاهی می باشد.

مطالعه حاضر دارای طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون بوده و بر روی دو گروه آزمایشی و کنترل اجرا شد. نمونه آماری شامل 30 نفر از بیماران صرعی بود که برای درمان به مراکز درمانی خصوصی شهرستان ارومیه مراجعه کرده بودند. توانمندی های شناختی با استفاده از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی و مقیاس حافظه ی عددی وکسلر سنجیده شدند. پس از انجام پیش آزمون، 15 نفر به صورت تصادفی در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه آزمایشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای را به مدت 10 جلسه با شدت 5/1 میلی آمپر و به مدت 20 دقیقه دریافت کردند. الکترود آند در ناحیه ی اف 3 و الکترود کاتد در اف 4 قرارگرفت. سپس پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد و نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که بین دو گروه از نظر انعطاف پذیری شناختی و فراخنای حافظه تفاوت معنی داری وجود دارد؛ بدین معنی که روش مداخله ی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای موجب ارتقای میانگین نمره ی انعطاف پذیری شناختی و نیز فراخنای حافظه در بیماران شده است.

بحث و نتیجه گیری:

 نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای می تواند، مداخله ای موثر در راستای بهبود انعطاف پذیری شناختی و حافظه ی فعال در افراد مبتلا به اختلال صرع باشد؛ و پزشکان و روان شناسان فعال در این حوزه می توانند در کنار سایر مداخلات جهت حل مشکلات شناختی بیماران، از این روش نیز بهره گیرند.