تعلل در فرآیند زبان آموزی: راهکاری سازنده یا فقط زمان سوزی مخرب؟

افراد بسیاری قادر نیستند مسیولیتهایی که برعهده آنها گذاشته شده را در موعد مقرر انجام دهند یا حداقل آن را در لحظه ی آخر فرجه تعیین شده انجام می دهند. آنچه اصطلاحا تعلل نامیده می شود، در انجام فعالیت های آکادمیک معمولا پدیده ای ناامید کننده محسوب می شود که اکثرا منجر به نتایج ناخوشایندی می گردد. با وجود این، برخی از دانشجویان معتقدند که انجام فعالیت ها در آستانه ی اتمام فرجه، نتایج بهتری را در بر دارد. محققان در مطالعه ی حاضر با تمرکز بر زبان آموزان انگلیسی و استفاده از روش تیوری داده بنیاد کلاسیک به بررسی این مساله پرداختند که آیا تعلل همیشه تاثیر مخربی بر عملکرد و رفتار زبان آموزان دارد یا اینکه می تواند به عنوان راهکاری برای کسب نتایج بهتر استفاده گردد. برای انجام این کار، آنها با 43 زبان آموز در سطوح متوسط تا پیشرفته و دارای سابقه ی تعلل مصاحبه کرده و با استفاده از روش مقایسه ی مداوم، اطلاعات جمع آوری شده را طی سه مرحله کدگذاری (باز، انتخابی و تیوریک) تحلیل نمودند. نتایج نشانگر این بود که اگرچه اکثر مصاحبه شوندگان نتایج مخرب تعلل بر یادگیری زبان را نفی ننمودند، تعدادی از آنها به نتایج سازنده ی آن در یادگیری اشاره کردند. همچنین برخی راهکارها برای تعدیل تاثیرات مخرب تعلل و حتی تبدیل آنها به نتایج سازنده از بین اطلاعات جمع آوری شده ظاهر گردید. بدین ترتیب، تحقیق حاضر به ساخت تیوری داده بنیاد «تعلل در یادگیری زبان» منجر شد. تیوری مذکور دو زمینه ی نتایج و راهکارها را پوشش می دهد و می تواند افق جدیدی را در برخورد با رفتار تاخیری زبان آموزان گشایش نماید.