تعیین تاثیر مداخله ی مبتنی بر نگرانیهای جنسی بر عملکرد جنسی (خستگی جنسی، تمایل جنسی، احقاق جنسی، ناکامی در روابط جنسی) زنان مبتلا به دیابت نوع 1

یکی از مهمترین نگرانیهای زنان مبتلا به دیابت، عملکرد جنسی است لذا این پژوهش با هدف، تعیین تاثیر مداخله مشاوره ای زوجی مبتنی بر عملکرد جنسی (خستگی جنسی، تمایل جنسی، احقاق جنسی، ناکامی در روابط جنسی) زنان مبتلا به دیابت نوع 1 انجام گرفت.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با دوره پیگیری 3 ماهه بود. جامعه پژوهش را تمام زنان متاهل مبتلا به دیابت نوع 1 شهرستان همدان تشکیل دادند که در انجمن دیابت پرونده داشتند. از این تعداد 40 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب به صورت تصادفی به 2 گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند و به پرسشنامه شاخص عملکردجنسی زنان، پرسشنامه شدت خستگی، پرسشنامه تمایل جنسی هالبرت و پرسشنامه احقاق جنسی هالبرت به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 3 ماه بعد از مداخله پاسخ دادند و گروه مداخله در طی 4 جلسه 45 تا 90 دقیقه ای تحت آموزش مداخله مشاورهای زوجی مبتنی قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل تحت آموزشی قرار نگرفتند و نتایج حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با مقادیر تکراری انجام شد.

نتایج نشان داد، مشاورهای زوجی بر عملکرد جنسی (خستگی جنسی، تمایل جنسی، احقاق جنسی، ناکامی در روابط جنسی) موثر بوده است و این تاثیر تا 3 ماه بعد از مداخله نیز تاثیر خود را حفظ کرده است.

بر اساس یافته های این مطالعه، مدل مشاورهای زوجی بر افزایش معناداری در عملکرد جنسی این زنان موثر بوده است و با توجه به کیفیت پایین زندگی این افراد نیز پیشنهاد میگردد در انجمنهای حمایت از دیابت نیز از این آموزش استفاده شود.