بررسی رابطه بین معنای زندگی با سلامت جسمانی زوجهای متقاضی طلاق توافقی: نقش میانجی خردمندی

یکی از ابعاد موردبررسی زوج‌های متقاضی طلاق به خطر افتادن سلامت جسمانی این افراد است که حاصل روابط زناشویی آسیب‌دیده و نداشتن معنا و مفهوم مشترک در زندگی هست زیرا که زوج‌ها در حل مسایل پیچیده مرتبط بامعنا و هدایت زندگی به‌نوعی خبرگی یا خردمندی نیاز دارند تا بتوانند بر مسایل فایق آیند ولی در صورت نداشتن معنای زندگی، اختلاف و تعارض بیش‌ازپیش خواهد شد و مشکلات روان‌شناختی و جسمانی بیشتری را دامن خواهد زد. بنابراین هدف پژوهش حاضر، ارزیابی مدل رابطه بین خردمندی به‌عنوان میانجی در رابطه معناجویی و سلامت جسمانی در متقاضیان طلاق توافقی بود.

روش پژوهش:

روش پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی (رگرسیون چندگانه هم‌زمان) و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوج‌های متقاضی طلاق توافقی شهر مشهد بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس از بین دو مرکز مشاوره، تعداد 197 زن و مرد متقاضی طلاق توافقی پرسشنامه‌های پژوهش را تکمیل نمودند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش مقیاس‌های معنای زندگی (MLQ)، مقیاس سه‌بعدی خردمندی D-WS3)) و سلامت جسمانی (PHQ) بوده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی هم‌زمان و با استفاده از نرم‌افزار SPSS.21 انجام گرفت.

یافته‌ها:

نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مقیاس سلامت جسمانی با متغیرهای خردورزی و معنای زندگی همبستگی منفی معنادار و بین خردورزی و معنای زندگی همبستگی مثبت معنادار وجود دارد (p<0/05) و همچنین تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی با روش بارون وکنی و آزمون سوبل نشان داد که خردمندی نقش میانجی در رابطه معنای زندگی و سلامت جسمانی زوج‌های متقاضی طلاق توافقی ایفا می‌کند.

نتیجه‌گیری:

یافته‌های پژوهش حاکی از مدل خردمندی به‌عنوان میانجی بین معنای زندگی و سلامت جسمانی است، درنتیجه می‌توان بیان کرد که معنای زندگی از طریق خردورزی نقش موثری در سلامت جسمانی افراد دارد، لذا لازم است به آگاه‌سازی مشاوران و خانواده‌های ایرانی در رابطه با نقش و اهمیت متغیرهای موثر بر سلامت جسمانی پرداخت.