تعیین غلظت میانه کشنده (LC50) آلومینیم، مس و روی در لارو ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)

ارزیابی اثر آلاینده ها در مراحل اولیه حیات موجودات زنده به همراه سایر جنبه های سم شناسی آبزیان به درک بهتر سمیت آلاینده ها و برنامه ریزی جهت مقابله با شرایط ایجاد شده، کمک می کند. آلومینیم، روی و مس از جمله عناصر کمیابی هستند که میزان آن ها در اکوسیستم های آبی بر اثر فعالیت های انسانی در حال افزایش است. در مطالعه حاضر سمیت حاد آلومینیم، مس و روی بر بقاء لارو دارای کیسه زرده ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) بررسی و غلظت میانه کشنده آنها (LC50-96h) بر اساس پروتکل OECD 203 تعیین گردید. به این منظور، 200 قطعه لارو دارای کیسه زرده در محدوده وزنی 0156/0 - 0132/0 گرم و طول کل 75/4-25/4 میلی متر در معرض غلظت های مختلف آلومینیم (صفر (شاهد)، 0/24، 8/28، 56/34، 47/41، 76/49، 71/59 و 65/71 میلی گرم بر لیتر)، روی (صفر (شاهد)، 10، 12، 4/14، 28/17 و 73/20 میلی گرم بر لیتر) و مس (صفر (شاهد)، 625/0، 25/1، 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر لیتر) به مدت 96 ساعت قرار گرفتند. میزان تلفات طی 24، 48، 72 و 96 ساعت بررسی و ثبت گردید. فراسنجه های فیزیکی و شیمیایی آب نیز بصورت روزانه اندازه گیری شد. با استفاده از آنالیز رگرسیون پروبیت، میزان LC50-96h برای آلومینیم، مس و روی به ترتیب 839/61، 397/1 و 056/14 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. غلظت ها در محدوده اطمینان 95درصدی برحسب میلی گرم بر لیتر برای آلومینیم 851/67- 449/55، مس 157/1-637/1 و روی411/16-293/12 تعیین گردید. نتایج حاصل سمیت بیشتر مس در مقایسه با روی و آلومینیم در لارو ماهی تیلاپیا نیل را ثابت کرد.