تاثیر قارچ تریکودرما و کیتوزان بر خصوصیات رشدی گیاهچه ریحان (Ocimum basilicum) تحت تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر قارچ تریکودرما و کیتوزان بر خصوصیات رشدی گیاه ریحان (Ocimum basilicum) تحت تنش شوری، دو آزمایش جداگانه در گلخانه دانشگاه گنبد کاووس به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1396 انجام شد. آزمایش اول بذور پس از تلقیح با قارچ تریکودرما پس از یک دوره رشدی یک ماهه در چهار سطح شوری (صفر، 75، 150 و 200 میلی مولار) کلرید سدیم به مدت 2 هفته ارزیابی شدند. آزمایش دوم گیاهچه های یک ماهه ریحان 24 ساعت پس از اسپری با کیتوزان تحت تنش شوری قرار داده شدند. تیمار شاهد (کنترل) بدون اسپری کیتوزان و تلقیح قارچ در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس حاکی از معنی دار شدن اثرات ساده کیتوزان، شوری و قارچ بر تمامی صفات طول ساقه، طول ریشه، حجم ریشه، وزن تر ساقه، وزن تر ریشه، وزن تر برگ، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه و شاخص برداشت ریحان بود. در حالی‎که اثرات متقابل کیتوزان و شوری و همچنین قارچ و شوری برای هیچ یک از صفات مورد مطالعه معنی دار نبود. یافته های حاصله حاکی از کاهش صفات مورد مطالعه همراه با افزایش سطوح شوری بود اما پیش تیمار کیتوزان و قارچ سبب بهبود اثرات تنش گردید، به طوری که گیاهان تیمار شده افزایش معنی داری از صفات را در مقایسه با گیاهان شاهد نشان دادند. نتایج همچنین نشان داد که پیش تیمار کیتوزان و قارچ تریکودرما سبب ایجاد مقاومت در برابر تنش شوری تا سطح 150 میلی مولار در ریحان شد، اما افزایش تنش شوری در سطوح بالای 200 میلی مولار سبب کاهش مقاومت گیاه به تنش شوری و افت عملکرد در صفات مورد بررسی گردید.