اثر دگرآسیبی گونه سمر Prosopis juliflora (SW) DC بر خصوصیات سبز شدن گونه ‎های مغیر و گبر

هدف این تحقیق، بررسی تاثیر دگرآسیبی گونه سمر (Prosopis juliflora (SW) DC) بر سبز شدن، شاخص بنیه بذر، طول ریشه‎چه و ساقه‎چه دو گونه جنگلی مغیر و گبر در استان هرمزگان در جنوب ایران است. در تابستان 1399، 15 بذر از گونه‎ های هدف در خاک جمع ‎آوری شده از زیر، حاشیه و چهار متری لبه تاج از پنچ پایه سمر و همچنین خاک آغشته به پودر برگ سمر (0، 20، 40، 60 و 80 گرم در هر کیلوگرم خاک فضای باز) کشت و با آب مقطر آبیاری شدند و هر دو روز یک‎بار سبز شدن آنها ثبت شد. در انتها طول ریشه‎چه و ساقه‎چه بذرهای سبزشده اندازه‎ گیری و متغیرهای مورد نظر با استفاده از آنالیز آماری GLM، تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که درصد سبز شدن گونه گبر در خاک عرصه (74/20 درصد) به‎ طور معنی ‎داری بیشتر از گونه مغیر است. طول ریشه‎چه در گونه مغیر (14/5 سانتی‎متر) در خاک عرصه بیشتر از گبر بود، ولی در خاک آغشته به پودر برگ 53/0 سانتی‎متر کمتر از گبر بود. طول ریشه‎چه و ساقه‎چه در فضای باز (88/5 و 34/4 سانتی‎متر) به‎ طور معنی ‎داری بیشتر از خاک زیر تاج سمر بود. درصد سبز شدن (5/17 درصد)، شاخص بنیه بذر (40/13) و طول ساقه چه (22/4 سانتی‎متر) نیز در تیمار‎های کنترل بیشتر از غلظت بود. اثرهای متقابل گونه × موقعیت خاک بر شاخص بنیه بذر (4/4)، طول ریشه‎چه (11/3 سانتی‎متر) و ساقه‎چه (48/2 سانتی‎متر) نشان داد که متغیرهای مورد نظر در گونه مغیر تحت تاثیر محل جمع ‎آوری خاک هستند و در زیر تاج کمترین مقدار خود را دارند.