بررسی نقش میانجی هوش معنوی در رابطه با کیفیت دوره یادگیری ترکیبی و خلاقیت از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان

امروزه یادگیری ترکیبی در کنار آموزش سنتی جایگاه ویژه ای در دانشگاه های علوم پزشکی پیدا کرده است. اما تاثیرگذاری آن بر روی عواملی چون خلاقیت و هوش معنوی نیازمند بررسی بیشتر است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش میانجی هوش معنوی در رابطه باکیفیت دوره یادگیری ترکیبی و خلاقیت از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان درسال تحصیلی 98-97 انجام گرفت.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دکترای حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی زنجان به تعداد 960 نفر بودند که از آموزش ترکیبی در سال تحصیلی 98-97 بهره مند شدند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد 275 نفر برآورد گردید و دانشجویان به روش تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های دیدگاه از کیفیت دوره یادگیری ترکیبی گینس، خلاقیت عابدی و هوش معنوی کینگ (SISRI) بودند. جهت تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS و جهت تعیین نقش میانجی از روش چهار گامی بارون و کنی استفاده شد.

نتایج نشان داد که بین دیدگاه دانشجویان از کیفیت دوره یادگیری ترکیبی با خلاقیت (0/34=r) و هوش معنوی (0/39=r) رابطه معنی داری وجود دارد (0/00/1=P). همچنین بین هوش معنوی با خلاقیت (0/38=r) نیز رابطه معنی دار وجود داشت (0/001>P). بررسی نقش میانجی هوش معنوی و مولفه های آن نیز نشان داد که این متغیر در رابطه با دیدگاه دانشجویان از کیفیت دوره یادگیری ترکیبی و خلاقیت نقش میانجی جزیی و تعدیل گر دارد .

با توجه به نتایج حاصل از مطالعه، می توان بیان کرد که بین دیدگاه دانشجویان از کیفیت دوره یادگیری ترکیبی با خلاقیت آنان رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد و هوش معنوی نیز توانست رابطه دو متغیر یاد شده را به صورت جزیی تحت تاثیر قرار دهد.