مدیریت اضطراب/ عدم قطعیت در ارتباطات میان فرهنگی دانشجویان افغانستانی در دانشگاه های ایران

همزیستی افغانی ها با ایرانیان تاریخ طولانی دارد. همسایگی دو کشور از نظر جغرافیایی، قرابت فرهنگی و اشتراکات فرهنگی موجب شده آنها در دهه های اخیر بیشتر ارتباط داشته باشند. زبان، دین، اشتراکات فرهنگی زمینه امکاناتی نظیر تحصیلات در مراتب بالا را برای آنها فراهم نموده است. اما ارتباطات میان ایرانی ها و افغانی ها به رغم اشتراکات، از اختلافات فرهنگی برخوردار است. بر اساس نظریه «مدیریت اضطراب/عدم قطعیت گادیکانست و انطباق میان فرهنگی غریبه ها» به عنوان رویکرد جدید ارتباطات میان فرهنگی با هدف تعامل ما با غریبه (دیگری)؛ و حفظ و نگهداشت آن در سطح مطلوب - جایی میان آستانه حداکثر و حداقل- به منظور برقراری «ارتباط موثر» با «دیگری» در نظر گرفته شده است. روش تحقیق از نوع کیفی انتخاب و با 15 نفر از دانشجویان مهاجر افغانی مقیم تهران صورت پذیرفت و تحلیل رفتارهای آنها مطابق با نظریه گادیکانست مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد دانشجویان افغانستانی در ایران احساس مثبت و خوبی دارند و از نظر ارتباطات فرهنگی در محیط دانشگاهی مشکلات کمتری با ایرانی ها دارند، آنها تبعیض کمتری نسبت به خود احساس می کنند و معتقدند با بالارفتن سطح آگاهیشان؛ مدیریت اضطراب در مواجهه با ایرانی ها تقویت شده و با قطعیت بیشتری از جامعه میزبان به پیش بینی می پردازند. افزایش آگاهی، آموزش، برنامه های رسانه ای می تواند در جهت افزایش همکاری و همدلی میان ایرانیان و افغانی ها در سطح وسیع و کاستن سطح اختلاف میان ایشان ارایه گردد.