ساخت هجا در زبان ترکی : یک مطالعه آماری

پژوهش حاضر با استفاده از یک پیکره زبانی نسبتا وسیع به بررسی توزیع و فراوانی ساخت های هجایی و همچنین فراوانی وقوع واکه ها در این ساخت ها می پردازد تا از این طریق گرایش های بی نشان واجی از حیث ساخت هجا و عنصر مرکزی هجا در نظام آوایی زبان ترکی را مشخص سازد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد از میان سه ساخت یک هجایی، ساخت هجایی CVC، از میان 9 ساخت دوهجایی، ترکیب هجایی CV.CVC، از میان 10 ساخت سه هجایی، ترکیب هجایی CV.CV.CVC و از میان 7 ساخت چهارهجایی ترکیب CV.CV.CV.CVC بیشترین فراوانی وقوع را دارند. از سوی دیگر، بررسی فراوانی وقوع واکه ها در هر یک از ساخت های هجایی نشان داد که توزیع واکه ها برای واکه های افتاده /ɑ و ӕ/ بیشینه و واکه های نیمه افراشته /e/، /o/ و /ø/ کمینه است و واکه های افراشته /u/، /y/، /i/ و /ɯ/ فراوانی کمتر از واکه های افتاده و بیشتر از واکه های نیمه افراشته دارند.