سرمایه اجتماعی و احساس امنیت در بین مناطق حاشیه نشین و مرکزی (شهر خرم آباد)

مطالعه سرمایه اجتماعی در جامعه به لحاظ تاثیر بر عوامل مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی از اهمیت - ضرورت دو چندان برخوردار است. علت نام گذاری مناطق مرکزی - حاشیه ی شهر خرم اباد در واقع مسئله و عارضه ی که گریبان گیر شهر شده است. ازجمله حومه نشینی افراد مهاجر غیر مهاجر در این مناطق نبود توان مالی - تخصصی افراد و نداشتن فرهنگ متعارف شهری که لازمه شهری شدن است درکاهش احساس امنیت و سرمایه اجتماعی نقش داشته است. هدف این پزوهش بررسی سرمایه اجتماعی- احساس امنیت در بین مناطق حاشیه نشین- مرکزی شهرخرم آباد است.

پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیقی کاربردی از لحاظ روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. برای انجام پژوهش از جامعه آماری 347872 نفر، حجم نمونه از طریق فرمول مورگان تعیین و تعداد 384 پرسشنامه تهیه و به صورت خوشه ای چندمرحله ای در مناطق حاشیه نشین - مرکزی شهر پرسشنامه توزیع و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج آزمون تی دردو نمونه مستقل نشان داد که بین میانگین سرمایه اجتماعی در مناطق حاشیه نشین- مرکز شهر خرم آباد تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارتی سرمایه اجتماعی در دو گروه آماری مذکور یکسان نبوده و تفاوت داشته است. نتایج حاکی از بالا بودن میانگین سرمایه اجتماعی (96/3) احساس امنیت و تفاوت معنی دار این دو متغیر در مناطق مرکزی شهر خرم آباد در مقایسه با مناطق حاشیه نشین شهر بوده است.

در پزوهش حاضردر مجموع میانگین سرمایه اجتماعی در بین ساکنین مرکز شهر (96/3) بیشتر از مراکز حاشیه نشین بوده. در مورد سایر مولفه های سرمایه اجتماعی به جز در مورد انسجام اجتماعی (60/4) روابط اجتماعی (80/4) میانگین بیشتر مولفه های سرمایه اجتماعی نزد ساکنین مرکز شهر بیشتر از حاشیه نشین بوده است. کلیدواژه ها : احساس امنیت ، اعتماد اجتماعی، سرمایه اجتماعی، مشارکت اجتماعی ، مناطق مرکزی.