نقش واسطه ای ترس از ارزیابی منفی در رابطه بین ابعاد دلبستگی با سازگاری اجتماعی و تحصیلی در دانشجویان با آسیب بینایی

نظر به تاثیر بینایی بر فعالیت های عاطفی، ارتباطی و تحصیلی و پیشگیری از اثرات منفی ناشی از این آسیب، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای ترس از ارزیابی منفی در رابطه بین ابعاد دلبستگی با سازگاری اجتماعی و تحصیلی در دانشجویان با آسیب بینایی صورت پذیرفت.

جامعه آماری این مطالعه توصیفی-همبستگی شامل دانشجویان با آسیب بینایی مقاطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی تمام دانشگاه های ایران در سال تحصیلی 97-1396 بود. تعداد 211 نفر به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند و به مقیاس ابعاد دلبستگی کولینز، مقیاس کوتاه ترس از ارزیابی منفی لری و خرده مقیاس های سازگاری اجتماعی و تحصیلی پرسشنامه سازگاری دانشجویان با دانشگاه بیکر و سیریک پاسخ دادند. تحلیل داده ها با روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS22  انجام گرفت.

یافته ها: 

نتایج نشان دادند که مدل مفروض با داده های تجربی برازش دارد و اثرات مستقیم اضطراب دلبستگی و ترس از ارزیابی منفی بر سازگاری اجتماعی (05/0 <p) و تحصیلی معنی دار بود (01/0 <p). علاوه براین، اجتناب دلبستگی به واسطه ترس از ارزیابی منفی بر سازگاری اجتماعی (01/0 <p) و تحصیلی (05/0 <p) تاثیر معنی دار داشت. همچنین اثر اضطراب دلبستگی بر ترس از ارزیابی منفی در سازگاری اجتماعی (05/0>p) و تحصیلی (01/0>p) تایید شد.

نتیجه گیری:

 براساس یافته های پژوهش، ابعاد دلبستگی و ترس از ارزیابی منفی می توانند سازگاری اجتماعی و تحصیلی دانشجویان با آسیب بینایی را پیش بینی کنند. بنابراین، توجه به دلبستگی ایمن، سازگاری و پیشگیری از ترس از ارزیابی منفی در این دانشجویان الزامی است.