آیا تکانشگری در رابطه بین ناگویی هیجانی و پرخاشگری دارای نقش واسطه ای است؟

به منظور کاهش آسیبهای ناشی از پرخاشگری لازم است که پیشایندهای ایجاد کننده آن شناسایی شوند. تحقیقات نشان داده است که ناگویی هیجانی یکی از این عوامل است، اما سازوکارهایی زیربنای این رابطه به خوبی مشخص نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش واسطه ای تکانشگری در رابطه بین ناگویی هیجانی و رفتارهای پرخاشگرانه در دانشجویان دانشگاه بود.

شرکت کنندگان این پژوهش توصیفی همبستگی شامل 198 دانشجوی دانشگاه یزد در سال تحصیلی 97-1396 بودند که با پرسشنامه های پرخاشگری باس و پری، ناگویی هیجانی تورنتو و مقیاس تکانشگری بارات ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار Amos تحلیل شدند.

ناگویی هیجانی و پرخاشگری با یکدیگر رابطه مثبت معنادار دارند. همچنین بین تکانشگری و پرخاشگری نیز رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. نتایج آزمون جهت بررسی نقش واسطه ای نشان داد که تکانشگری در رابطه بین ناگویی هیجانی و پرخاشگری در دانشجویان دارای نقش میانجی جزیی است.

نتایج نشان می دهد که اثر ناگویی هیجانی بر پرخاشگری تا حدی ناشی از تکانشگری است. پژوهش های آینده باید نقش سایر متغیرهای میانجی را بررسی کنند.