مارمیشو؛ ذخیره گاه فراموش شده در شمال غرب کشور، ارومیه

منطقه مارمیشو، در شمال غرب ایران در میانه کوه های مرزی ایران و ترکیه، به واسطه ویژگی های اقلیمی و بوم شناختی حاکم بر آن و ریزش های جوی مطلوب، زیستگاه های متعددی را در خود جای داده است. در این محدوده، شاهد حضور چشمگیر رستنی های درختی و درختچه ای حوزه زاگرسی و عناصر گیاهی سایر نواحی رویشی و گونه های مرتعی معرف اقلیم رویشی آذربایجانی، می باشیم. در منطقه مارمیشو، در مجموع 248 گونه گیاهی متعلق به 168 جنس و 53 خانواده شامل گیاهان علفی، بوته ای، درختی و درختچه ای شناسایی شده است. از نظر پراکندگی جغرافیایی گونه های درختی و درختچه ای منطقه مارمیشو، 7/61 درصد، متعلق به ناحیه رویشی ایران و تورانی، 63/10 درصد اروپا- سیبری، 2/4 درصد مدیترانه ای و 2/21 درصد، چند ناحیه ای می باشند. پوشش سبز جنگلی، در دامنه های کوهستانی و تعدد انواع اکوسیستم های مرتعی معرف اقلیم رویشی زاگرسی و شکل گیری دریاچه مارمیشو در این منطقه، باعث ایجاد چشم اندازی زیبا شده است که علاوه بر کارکردهای حفاظتی و تولیدی، دارای ارزش های فرهنگی فراوانی نیز است.