تحلیل فضایی ارتباط خشکیدگی جنگل بلوط با خشکسالی های اخیر در استان ایلام

یکی از مسایل مهم در سال های اخیر خشکیدگی جنگل های بلوط زاگرس می باشد و با توجه به اینکه جنگل بلوط زاگرس یکی از منابع طبیعی استان ایلام می باشد بنابراین این مساله نیازمند ارزیابی است. هدف اصلی این تحقیق تحلیل فضایی ارتباط خشکیدگی جنگل های زاگرس با خشکسالی های رخ داده در این منطقه است. جهت تحلیل زمانی و مکانی خشکسالی در استان ایلام از شاخص بارش استاندارد (SPI) در دوره آماری 2000 تا 2016 از داده های ایستگاه های باران سنجی استان و جهت تحلیل فضایی ارتباط خشکیدگی جنگل بلوط از مدلهای توزیع الگوی فضایی، مدل خودهمبستگی فضایی موران استفاد شد. بصورت تصادفی سیستماتیک در ابعاد 15مترمربعی از درختان بلوط خشکیده در سطح منطقه با استفاده از دستگاه GPS داده برداری شد و با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست با قدرت تفکیک 15مترمربع شبیه سازی شد. نتایج مدل موران نشان داد که خشکیدگی بلوط از الگوی خوشه ای برخورداراست و شاخص موران با ضریب شاخص SPI در پهنه فراخشک معادل مثبت 914532/0 ودر پهنه خشکسالی شدید 938461/0و در پهنه نسبتا خشک 985233/0 و در پهنه خشکی نزدیک به نرمال 996512/0 می باشد و بطور میانگین شاخص موران مثبت 956758/0 با سطح معنی داری 00001/0 تاثیر خشکسالی بر خشکیدگی بلوط را نشان می دهد.