تاثیر خستگی عملکردی بر تعادل ایستا و پویای زنان فوتسالیست

خستگی یکی از مهمترین عوامل اثرگذار بر تعادل در ورزشکاران است. هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر خستگی عملکردی فوتسال بر تعادل ایستا و پویای ورزشکاران فوتسالیست زن بود.

در تحقیق نیمه تجربی حاضر،22 نفر ازدانشجویان دختر فوتسالیست با میانگین و انحراف معیار سن 8/1 ± 20 سال، وزن 40/2 ±54 کیلوگرم، قد  73/5±161 سانتی متر  به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند. خستگی عملکردی فوتسال توسط پروتکل تعدیل شده شبه فوتبال بانگسبو ایجاد شد. تعادل ایستا و پویا توسط دستگاه اسکن کف پا و خستگی توسط مقیاس بورگ قبل و بلافاصله پس از اجرای پروتکل خستگی اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون Tهمبسته و در سطح معناداری (05/0 =P) انجام شد.

میزان خستگی (54/1 ES=و 000/0=P) میزان نوسان مرکز فشار تعادل ایستا در محور قدامی- خلفی (59/0= ES و 007/0=P) و محور داخلی-خارجی (68/0=ES و 014/0=P) و میزان نوسان مرکز فشار تعادل پویا در محور قدامی- خلفی (042/0= ESو000/0=P) و محور داخلی- خارجی (016/0=ES  و 047/0=P) به طور معناداری متفاوت از پیش آزمون بود.

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که خستگی عملکردی موجب افزایش نوسان مرکز فشار و به تبع آن کاهش تعادل می شود. این به معنای آن است که احتمالا در  اواخر بازی فوتسال شانس آسیب دیدگی بیشتر است.