سیر انسان شناسی عرفانی در سلسه کبرویه

گام نهادن در مسیر سلوک از وجوه مشترک میان آموزه های مکاتب گوناگون صوفیانه است، اما این مبحث در آموزه ها و آثار کبرویان به خصوص شیخ نجم الدین کبری تصویری ویژه یافته است. ازسویی دیگر در انگاره های عرفانی، همواره یکی از محورهای اصلی تفکر، جایگاه انسان در نظام هستی بوده است، در میراث پیروان شیخ کبری نیز انسان همچون قلب تپنده هستی بسیار مورد بحث و گفت وگو بوده است. این پژوهش با بررسی اندیشه های شیخ نجم الدین کبری، شیخ نجم الدین رازی، علاالدوله سمنانی و عزیزالدین نسفی می کوشد با نشان دادن وجوه بارز نگرش انسان شناختی ایشان، به ویژگی برجسته آموزه سلوک در نزدشان بپردازد. شرح مراتب سیر و سلوک از طریق نورها و رنگ ها در تصوف و عرفان مسلمانان به خصوص در طریقه کبرویه دارای اهمیت ویژه ای است. به همین منظور در بخشی به سیر این رنگ ها و نورها در مقاله حاضر پرداخته شده است.