اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی دوازدهگانه تیموتی کمپبل-کامرفورد بر همدلی دانشآموزان دختر دوره پایه ششم ابتدایی دارای مشکلات رفتاری

یکی از مشکلاتی که برخی از کودکان دارای مشکلات رفتاری تجربه می‍کنند، ناتوانی در ابراز همدلی است که این امر لزوم ارایه آموزش‍های روان شناختی را به این دسته از افراد ضروری می سازد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت‍های اجتماعی دوازده‍گانه تیموتی کمپبل-کامرفورد بر همدلی دانش‍ آموزان دختر دوره پایه ششم ابتدایی دارای مشکلات رفتاری انجام شد.   

روش کار:

 جامعه آماری این پژوهش آزمایشی دربرگیرنده کلیه دانش‍ آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 1399-1398 بود که تعداد 30 دانش‍ آموز مطابق با نمره برش در مقیاس درجهبندی مشکلات رفتاری Conners - فرم معلم و والدین، دارای مشکلات رفتاری تشخیص داده شدند که با استفاده از روش نمونه‍ گیری خوشه‍ای چندمرحله‍ای و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه‍های آزمایش و گواه (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر دو گروه مقیاس همدلی Davis (1983) را تکمیل کردند و پس از اتمام 12 جلسه آموزش مهارت‍های اجتماعی دوازده‍گانه تیموتی کمپبل-کامرفورد (هفته ای دو جلسه به مدت 7 هفته) در گروه آزمایش، پرسشنامه همدلی  Davisتوسط گرو ه‍ها تکمیل شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس تک ‍متغیره و چندمتغیره در نرم‍افزارSPSS.16 تحلیل شدند.

یافته ها:

 آموزش مهارت‍های اجتماعی دوازده‍ گانه تیموتی کمپبل-کامرفورد بر همدلی و خرده مقیاس‍های آن (توجه همدلانه، دیدگاه‍ گرایی و آشفتگی شخصی) کودکان دارای مشکلات رفتاری تاثیر دارد (001/0<p).

نتیجه گیری: 

با توجه به تاثیر آموزش مهارت‍های اجتماعی دوازده‍گانه تیموتی کمپبل-کامرفورد بر افزایش همدلی کودکان دارای مشکلات رفتاری؛ استفاده از این رویکرد به عنوان یک روش آموزشی موثر توصیه می شود.