مقایسه اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر شفقت و تئوری انتخاب بر احساس شرم و سطوح خودانتقادی دانشآموزان دختر

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش شفقت و تیوری انتخاب بر احساس شرم و سطوح خودانتقادی دانش آموزان دختر است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری همه دانش آموزان دختر 18-15 ساله شهر کرج بودند. در این پژوهش که در سال تحصیلی 98-97 انجام شد، 45 دختر از جامعه مذکور به صورت دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه به صورت مساوی (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. هریک از گروه های آزمایش هشت جلسه آموزش شفقت یا تیوری انتخاب دریافت کردند؛ درحالی که گروه گواه در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه احساس شرم (GASP) و مقیاس سطوح خودانتقادی (LOSCS) ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهد، پس از اجرای آموزش های گروهی، بین میانگین گروه های آزمایش و گواه در کاهش احساس شرم و سطوح خودانتقادی تفاوت معناداری ایجاد شد و این تفاوت در گروه آموزش شفقت بیشتر از گروه آموزش تیوری انتخاب بود (001/0≥p)؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت، با اینکه هر دو نوع آموزش گروهی توانسته اند بر کاهش احساس شرم و سطوح خودانتقادی دانش آموزان موثر باشند، آموزش شفقت موثرتر از آموزش تیوری انتخاب بوده است.